انواع اطفا حریق | بهترین روش برای اطفای حریق مایعات

شرکت آتشران به عنوان تولید کننده بهترین و باکیفیت ترین جعبه های آتش نشانی در ایران در این مقاله چهار روش مختلفی که برای خاموش کردن آتش به کار می‌رود را خدمت شما خوانندگان گرامی ارائه می‌کند و شما را با نحوه انواع اطفا حریق آشنا می‌کند.

همواره در نظر داشته باشید، هر گاه یکی از سه عاملی که تشکیل دهنده مثلث آتش (حرارت، ماده سوختنی و اکسیژن) بوده را برداریم مثلث آتش ناقص شده و عمل احتراق و آتش سوزی متوقف خواهد شد.

باکیفیت ترین جعبه های آتش نشانی و به روز ترین تجهیزات آتش نشانی را از آتشران بخواهید

انواع روش های اطفا حریق

به چهار روش می توان آتش سوزی را خاموش نمود:

1. تقلیل درجه حرارت به وسیله سرد کردن.

2. کاهش درصد اکسیژن یا خفه کردن.

3. قطع مواد سوختنی یا جداسازی.

4. قطع واکنش های زنجیره ای سوختن.

آتش سوزی با مایعات قابل اشتعال چه ویژگی هایی دارد

عموما مایعات قابل اشتعال مثل گازوئیل، کروزن، اتیل الکل و ... می‌گویند که فلش پوینت آن‌ها از 37/8 درجه سانتی‌گراد کمتر و فشار بخار آن‌ها از 2/8 بار بیشتر نمی‌شود.

مایع‌های قابل اشتعال به دلیل فشار بخار پایین در دمای نسبتا پایین تبخیر شده و بخارهای آن‌ها آتش‌های ناخواسته و جبران‌ناپذیری را دربربگیرد.

معمولا مایعات قابل اشتعال برحسب اندازه و نوع فراورده، همچنین براساس محیط ذخیره‌سازی در درام‌ها یا تانکرهایی در مقدارهای متفاوت ذخیره می‌گردند. این احتمال وجود دارد که مایعات قابل‌آتش‌گرفتن در داخل ساختمان‌ها ذخیره شوند.

خاموش کردن آتش با کاهش درجه حرارت بوسیله سرد کردن

به کمک آب یا خاموش کننده های سرمازا، می توان سوخت را سرد نمود و به تدریج حریق را مهار کرده و آن را خاموش نمود. اگر آب را به صورت اسپری بر روی آتش بپاشیم می توانیم آن آتش را خاموش کنیم. البته استفاده از آب یکسری ویژگی، ایراد و محدودیت دارد که در زیر محاسن و معایب را مرور می کنیم:

ویژگی های استفاده از آب برای خاموش کردن آتش به صورت اسپری

• بدلیل افزایش سطح تماس ذرات آب قدرت جذب حرارت بیشتری داشته و حرارت را به خوبی از مواد مشتعل می گیرد.
• ذرات آب، بخارات قابل اشتعال متصاعد شده را رقیق می نماید.
• ذرات ریز آب مانند یک سپر حرارتی از انتقال تشعشعی حرارت جلوگیری می کند.
• آب پس از تبخیر 1700 تا 3400 برابر شده و غلظت O2 را کاهش می دهد.
• آب به صورت اسپری کمترین خسارت را به اماکن و تجهیزات وارد می کند.

معایب آب:

• آب سنگین است و حمل و نقل آن دشوار و هزینه بر می باشد.
• آب پر فشار به اماکن و تجهیزات خسارت وارد می کند.

محدودیت ها استفاده از آب:

• آب رسانای برق است و در آتش سوزی گروه E و D کارایی ندارد.
• با بعضی مواد واکنش حرارت زا و انفجاری دارد، مثل کاربید که تولید C2 H2 می کند.
• به علت سنگینی در مایعات قابل اشتعال فرو می رود.
• در بعضی مایعات قابل اشتعال مثل الکل حل می شود.

در ساختمان هایی که به تجهیزات آتش نشانی مجهز هستند، یکسری از معایبی که آب برای خاموش کردن آتش دارد از بین میرود مثلا با وجود یک جعبه آتش نشانی در ساختمان شما می توانید از طریق شلنگ آتش نشانی موجود در آن آب را بر روی آتش بگیرید این موضوع بحث در دسترس نبودن آب را از بین می برد.

اطفا حریق با کاهش درصد هوا (اکسیژن) یا خفه کردن

هوا ترکیبی از 21% اکسیژن، 78% نیتروژن و 1% گازهای دیگر نظیر دی اکسید کربن، منو اکسید کربن، آرگون، بخار آب و ذرات معلق در هوا و... می باشد. اگر شیشه ای پر از اکسیژن داشته باشیم و کبریتی را که شعله آتش آن تازه خاموش شده باشد در آن داخل کنیم فورا آتش می گیرد.

چون اکسیژن یکی از عوامل اصلی ادامه آتش است، دور نمودن هوا از صحنه عملیات یعنی دور ساختن اکسیژن از آن صحنه، که نتیجه اش خاموش شدن آتش است، این عمل به روش های مختلف انجام می شود که آتشران آن‌ها را برای شما شرح می‌دهد:

جایگزین کردن گازهای سنگین تر از هوا

در این طریقه از گازهای سنگین که بین 5/1 تا حدود 5 برابر از هوا سنگین تر بوده استفاده می‌نمایند. گازهای مصرفی و پس از ریخته شدن بر روی آتش، جانشین هوا شده و از تماس هوا با آتش جلوگیری می‌نمایند. مهم ترین این گازها عبارتند از:

Co2  که در حدود 5/1 برابر هوا وزن دارد و در سیلندرهایی با وزنهای مختلف حاضر به کار می‌باشند. گاز تتراکلرید کربن CCL2 و دی برمومتان CH2 Br2 و دیگر مواد هالوژنه از این دسته گازها می‌باشند.

ایجاد یک لایه عایق بین هوا و آتش

در این روش از کف مخصوصی که بتواند در مقابل آتش سوزی مقاومت نماید استفاده می‌شود. در این طریق کف مصرفی ایجاد لایه عایق بین هوا و آتش نموده و از رسیدن اکسیژن موجود در هوا به بخارات قابل اشتعال (متصاعد شده) جلوگیری می کند. در ضمن به دلیل وجود آب در کف عمل خنک کردن نیز صورت می‌پذیرد. انداختن پتو، پارچه خیس، ریختن شن و ماسه و اعمالی نظیر این ها نیز در این روش قرار می‌گیرند.

خاموش کردن آتش با قطع یا دور ساختن مواد سوختنی

چنانچه ماده قابل اشتعال در مجاورت هوا و حرارت نباشد آتش سوزی اتفاق نخواهد افتاد، چون شرط اول یعنی مجاور نبودن با هوا تقریبا غیر ممکن است، معمولا تلاش بر این است که ماده قابل اشتعال را از مجاورت با آتش دور نمایند.

در بعضی از آتش سوزی ها مانند حریق گازها و مایعات قابل اشتعال، بهترین روش قطع یا دور نمودن مواد سوختنی است، به عنوان مثال اگر یک کپسول گاز دچار آتش سوزی شود، بهترین روش اطفایی، قطع جریان گاز و بستن شیر خروجی گاز است. همچنین هنگام برخورد با آتش سوزی جامدات، چنانچه وسیله اطفایی در دسترس نباشد، بهترین کار دور ساختن مواد سوختنی از آتش است.

قطع سوخت به یکی از سه روش زیر امکان پذیر است:

• دور کردن ماده سوختنی از شعله
• دور کردن شعله از ماده سوختنی
• ایجاد فاصله یا عایق بین ماده سوختنی و شعله

اطفا حریق با قطع واکنش های زنجیره ای سوختن

نحوه اطفا حریق در این روش بوسیله قطع واکنش های زنجیره ای سوختن است. اطفا به وسیله مواد شیمیایی بازدارنده را قطع واکنش‌های زنجیره ای سوختن می‌گویند که فقط جهت مدل شعله‌ای کاربرد دارد. ارزش بارز این روش سرعت و تاثیر آن در اطفا حریق است. با استفاده از این روش می‌توان از عمل انفجار مخلوط گاز و اکسیژن جلوگیری نمود.

اینگونه اطفا کننده‌ها بدون رقیق نمودن اکسیژن، جدا کردن سوخت، پوشاندن یا خنک نمودن و فقط با دخالت در واکنش های سوختن و اجازه ندادن به اکسیژن جهت ترکیب، عمل اطفا را انجام می‌دهند.

نحوه خاموش کردن آتش بنزین (نفت)

بنزین جزو کدام دسته از حریق‌ها است؟

چگونه آتش جنگل را خاموش کنیم؟

چه آتش هایی را نمی‌توان با آب خاموش کرد؟

از چه گازی برای خاموش کردن آتش استفاده می شود؟

شرکت آتشران تولید کننده باکیفیت ترین جعبه آتش نشانی تک کابین و دوکابین فلزی و استیل

واردکننده و تامین کننده تجهیزات و اتصالات آتش نشانی روز دنیا در ایران

 برای مشاوره و خرید جعبه آتش نشانی با کاشناسان آتشران تماس بگیرید:

  ١٨٨٨ ٨٨٦٨ (خط ویژه)